Waarom VedaPulse?
Meestal gebruiken moderne reflexologie-specialisten elektro-acupunctuur apparatuur om diagnoses te stellen, gemaakt op basis van Voll en Nakatani, of afgeleiden hiervan. Wij bieden iets compleet nieuws, maar, zoals het gezegde luidt: de geschiedenis herhaalt zich. Pas in de laatste 60 jaar kwam er voor reflexologie een werkwijze voor het meten van elektrische weerstand van de huid. Zelfs thermische diagnose, die zonder elektronische apparatuur verricht kan worden, bestond in theorie al lang, maar werd pas in de 20e eeuw door de Japanse dokter K. Akabane ontwikkeld.
Een paradox, nietwaar?
Reflexologie zelf is al lang bekend. Een goed voorbeeld is de Tiroolse mummie die 5000 jaar begraven lag in een gletsjer met tatoeages die overeenkomen met de acupunctuurpunten die gebruikt worden voor de behandeling van reuma en maagziekten – waar een ijsman aan zou kunnen lijden.
De belangrijkste diagnosemethoden die in de moderne acupunctuur worden gebruikt, werden allemaal in de jaren '50 van de vorige eeuw ontwikkeld. Er zijn andere methoden van expliciet testen die we niet zullen noemen, om geen onnodige discussies uit te lokken. We maken er alleen op het attent dat ze een zeer summiere geschiedenis hebben.
Dit is de belangrijkste paradox van de moderne reflexologie – de combinatie van de oude traditie met diagnostische methoden, die geen historische wortels hebben.
Eén van de belangrijkste methoden voor diagnose, die van oudsher wordt gebruikt in de Chinese geneeskunde, is polsdiagnose.
Het bestuderen van de pols werd aanbevolen door de legendarische Chinese arts Bian Que, die in de VI eeuw voor Christus leefde en beschouwd wordt als de pionier van de hele traditionele Chinese geneeskunde.
Meer over de geschiedenis van de traditionele polsdiagnose.
De methode die in VedaPulse gebruikt wordt voor het analyseren van het hartritme, verbindt de traditionele aanpak met de moderne algoritmen van hartritmevariabiliteit. Hierin verschilt onze techniek fundamenteel met die van anderen. Wij baseren ons op zowel traditionele als moderne wetenschappelijke kennis.
Wat hebben alle elektro-acupunctuurmethoden gemeen?
Zonder uitzondering is elke methode die huid- en galvanische testen gebruikt, gebaseerd op de indirecte evaluatie van de energie in acupunctuurkanalen. Ze zijn allemaal gebaseerd op de veronderstelling dat elke verandering in de elektrische weerstand van de huid op biologisch actieve punten op het huidoppervlak correleert met de Chi-energietoestand in het overeenkomstige kanaal.
Dit zijn details, ongeacht de techniek van de auteur, Voll, Nakatani of anderen, ongeacht de manier waarop het signaal wordt geïnterpreteerd, handmatig of automatisch, via het programma dat een beeld schetst van het energieveld. Zij veranderen niet de essentie.
Als er een elektrode is, die op BAP’s moet worden toegepast, dan is een dergelijke diagnose gebaseerd op een indirect evaluatie van Chi-energie. Dit maakt zowel de elegantie als het onderscheid van de methoden uit, wat een vast onderdeel van de moderne reflexologie werd.
Alles zit verborgen in een simpel schema: evalueer het BAP met een slechte elektro-geleidbaarheid en trek een conclusie– Chi -energie wordt daar geblokkeerd. Volgende stap: gebruik een naald, laser of iets anders voor dat BAP en de Chi-circulatie wordt hervat. Dit is een vereenvoudigde uitleg, omdat meestal complexer schema's worden gebruikt, maar de essentie blijft hetzelfde. Hoe dan ook, deze uitleg is beter dan een opeenstapeling van wetenschappelijke termen die in de handleidingen van de fabrikanten gebruikt worden.
Het is moeilijk om mensen te overtuigen dat de methode niet bewezen is, hoewel er veel gevallen zijn waar de benadering van de moderne geneeskunde geen resultaten opleverde en patiënten zeer veel pijn hadden, maar al na de eerste reflexologie-behandeling zich als herboren voelden. Er zijn talloze van dergelijke gevallen!
Maar de realiteit is vol tegenstrijdigheden. Er zijn enorm veel wetenschappers met briljante geesten als het gaat om door "de wetenschap" geaccepteerde onderwerpen, maar die oogkleppen op hebben als het gaat om het begrijpen van de ervaring van de traditionele geneeskunde.
In deze paradoxale situatie is de rol van VedaPulse uniek. De kracht van VedaPulse ligt in de combinatie van traditionele en wetenschappelijke benaderingen - niet het afzetten van de een tegen de ander, maar de synthese van deze twee paden die nieuwe kansen voor een onderzoeker biedt, evenals voor artsenpraktijken.
Traditionele kennis, in het bijzonder reflexologie, is een geschenk van onschatbare waarde van de voorouders. De wetenschappelijke benadering laat ook zien dat kennis ongelooflijk begrensd is. Nieuwe mogelijkheden kunnen worden aangeboord als gevolg van een dergelijke synthese. Deze kwaliteiten kunnen niet ontwikkeld worden wanneer zij opgesloten zitten binnen de traditie of de beperkte wetenschappelijke kennis. VedaPulse is het kookpunt van twee paradigma's. Met behulp van de wiskundige analogie kunnen we stellen dat het zelfs geen aanvulling is op de mogelijkheden van de twee benaderingen, het is een vierkante graad, de overgang naar een nieuw kennisniveau.